 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Крохкай пахучай крушынай
хату умаіла ты.
Сьцены сасновыя сіня
вечар абліў залаты.
Начыста вымяла сені,
цёмна-зялёны мурог, –
ды заблытаўся у венік
ветаха згублены рог.
Ёсьць тры сьцяжыначкі ў полі
каля курганаў сівых, –
нехта іх позьненька полець,
росы зьмятае з травы.
Сьцежкай адною заходзіць
месяц і зор карагод;
сонца – другою усходзіць
па рашатні пераплот.
Але хтось ходзе па трэцьцяй, –
броваў агнём не крушынь! –
Мне, ап'янеўшаму, вецер
мог наманіць у цішы.
Калі ж і праўда, – ня думай!
Сыплюцца зоры ў траву.
Я мо' пайду і ад думаў
трохі спушчу галаву...
26.IV.1937.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
